Eerder had ik het gevoel dat ik al helemaal die vrouwelijke leider in mezelf moest zijn om te delen wat ik wil neerzetten in de wereld. Maar nu voel ik dat ik mijn proces mag volgen. En ik er stapje voor stapje naartoe ga werken dat ik uiteindelijk in mijn eigen pure vorm van vrouwelijk leiderschap kan gaan staan, in mijn kracht. Als ergens de plaats is om uit mijn comfortzone te stappen, dan is het wel hier.
En natuurlijk zijn al die emoties en gevoelens er nog steeds die me tegen willen houden om hierin stappen te nemen. Maar in de pilot bijeenkomsten is me al zo duidelijk geworden dat als ik blijf doen wat ik nu doe en niet door die angsten heen stap, ik blijf waar ik ben en dat wil ik niet. Het hoeft niet allemaal in een keer perfect te zijn voordat ik het naar buiten durf te brengen. Het mag stap voor stap gaan.”